Chapter 4

Vale: Widziałeś?

Bane: Calluma?

Vale: Tak. Porzucił swoje mroczne imię i rozpuszcza wieści o naszej słabości. Robi z nas tchórzy.

Bane: Jest urodzonym mówcą. Codziennie przyciąga nowe dusze do swojej spaczonej doktryny.

Vale: Jest ich więcej, niż myślałem.

Bane: Wielu walczyło, aby „uzyskać” tytuł Dredgena. Po to tylko, by następnie go odrzucić, gdy znajdowali głos, który naprawdę współgrał z ich gniewem i obawami.

Vale: Dziwi cię to?

Bane: Ani trochę. Raczej rozczarowuje. Miałbym być zaskoczony, że głupcy, którzy słuchają kogoś, kto podsyca ich nienawiść, dają się tak łatwo przekabacić? Nigdy. Czy nie o to nam właśnie chodziło? Czy nie dlatego Callum wziął na siebie to brzemię?

Vale: Zgadza się. Podział staje się coraz bardziej wyraźny. Im nas więcej, tym więcej dołącza do Calluma. Zabijamy ich, ale kolejni chwytają za broń. Słabi zostają wyeliminowani zgodnie z planem.